αναλύθηκε η συνεισφορά και η θυσία των άδολων πατριωτών, αλλά και των Ευεργετών του Έθνους (π.χ. Βαρβάκης, Ζωσιμάδες, Ριζάρηδες, Υψηλάντες, Σέκερης) για την Παλιγγενεσία. Επίσης, παρουσιάστηκε ο συμβολισμός που εμπεριέχεται στο έργο του Βρυζάκη «Ελλάς ευγνωμονούσα» ή «Υπέρ Πατρίδος το Παν» και ο εικαστικός φόρος τιμής του στους ήρωες και ευεργέτες.
Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους και ιδιαίτερα: το δήμαρχο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης κ. Κωνσταντέλλο, την αντιδήμαρχο κοινωνικής αλληλεγγύης, κα Σταμπέλου, τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, κ. Γεωργουλόπουλο, τους εντεταλμένους συμβούλους κα Κάραγιαν και κ. Παπαμιχαήλ, την Πρόεδρο Β’ βάθμιας Επιτροπής κα Νικηφοράκη, την Πρόεδρο Α’ βάθμιας Επιτροπής κα Τριάντη, τον Πρόεδρο της Αδελφότητας Αθανασίου Διάκο και την Αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων.
Σημεία ομιλίας του Προέδρου της ΕΕΕ, κ. Ανάστου Δημητρόπουλου για άγνωστες πτυχές πλήθους Αγωνιστών και Ευεργετών:
- ο Ιωάννης Δομπόλης, ο οποίος τηρώντας το 1848 την υπόσχεσή του προς τον Καποδίστρια, αφήνει μεγάλη δωρεά στη διαθήκη του για τη δημιουργία του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (είτε στην Αθήνα, είτε στην Κωνσταντινούπολη, αν αυτή είχε απελευθερωθεί), χωρίς μνεία να ακουστεί το όνομά του. Υπήρξε επίσης ο 1ος – άμισθος – Υπουργός Οικονομικών του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, του οποίου όμως δεν υπάρχει ούτε ένα πορτραίτο του στο Υπουργείο Οικονομικών σήμερα. Δημιούργησε μαζί με τον Εϋνάρδο την Χρηματιστηριακή Τράπεζα.
- ο Παναγιώτης Σέκερης, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας μετά τον θάνατο του Σκουφά, ο οποίος πέθανε πάμπτωχος, ως απλός τελώνης στο Ναύπλιο από το 1829, αφού είχε διαθέσει μια θεόρατη για την εποχή περιουσία στη Φιλική Εταιρεία.
- ο Ιωάννης Βαρβάκης, ο οποίος το 1824, εν μέσω εμφυλίου, πρότεινε στην τότε πολιτική ηγεσία να καλέσει τον Καποδίστρια ως κυβερνήτη και να βοηθήσει ο ίδιος οικονομικά, με τον όρο όμως να μην πάρουν δάνεια από την Αγγλία. Το 1824 ανακυρήχθηκε – εν ζωή – ως Εθνικός Ευεργέτης.
- ο Ευάγγελος Ζάππας, ο δημιουργός του Ζαππείου, ο οποίος αναβίωσε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τις Ζάππειες Ολυμπιάδες. Διετέλεσε πρωτοπαλήκαρο του Μάρκου Μπότσαρη.
- ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, με το Μέγα Σχέδιο το οποίο απέτυχε και προέβλεπε πραξικόπημα από τον στόλο στην Κων/λη, καθότι 900 από τους 1000 ναυτικούς στο Πολεμικό Ναυτικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν Έλληνες.
- η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, διέθεσε το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο, τον “Αγαμέμνωνα”.
- η Δόμνα Βισβίζη, έδωσε την περιουσία της για την συντήρηση της “Καλλιρόης”, του πολεμικού πλοίου που είχαν ναυλώσει με το σύζυγό της.
- η Ελισάβετ Υψηλάντη, η πρωτομάνα των Φιλικών. Σε ερώτημα αν μετά το σύνολο της περιουσίας της θα δώσει στον Αγώνα και τα κοσμήματά της, απάντησα πως έδωσε ήδη 4 παιδιά, στα κοσμήματα θα σταματούσε;!
- η Μαντώ Μαυρογένους, ορισμένη αντιστράτηγος από τον Καποδίστρια, διώχθηκε από τον Ιωάννη Κωλέττη
- ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος προτάθηκε στην 3η Εθνοσυνέλευση της 3/4/1827 από το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για Κυβερνήτης της Ελλάδας. Ο Καποδίστριας λέγεται πως έτρωγε μόνο ένα κοτόπουλο σε 3 μέρες, διότι δεν ήθελε να προσλάβει κανονική τροφή αν δεν μπορουσε να συμβάλει στην τροφή των απόρων.
- Ιωάννης Εϋνάρδος, ο οποίος με τη βοήθεια του Ιωάννη Δομπόλη συνέδραμε τον Καποδίστρια στη δημιουργία του πρώτου νομίσματος του νέου κράτους, τον “Φοίνικα”, εγχείρημα που ίσως ήταν και η αιτία της δολοφονίας του Καποδίστρια. Το 1843 ο Εϋνάρδος έδωσε πολλά χρήματα για τη δημιουργία της Εθνικής Τράπεζας, μετά τον 1ο πρόεδρό της, το Γεώργιο Σταύρου (ταμία της Φιλομούσου Εταιρείας). Συνέδραμε επίσης με μεγάλο ποσό για την αποπληρωμή του δανείου, επί Όθωνα.
Το Πεδίον του Άρεως συνεστήθη προς τιμήν των Αγωνιστών του ’21. Υπάρχει κατατεθημένη πρόταση από την ΕΕΕ να γίνει αδελφοποίηση με το Πάρκο Ελευθερίας στη Φιλαδέλφια ΗΠΑ, με την ευκαιρία των 250 χρόνων απελευθέρωσης των ΗΠΑ, το 2026.
"Υιοθέτησε κι εσύ ένα Μνημείο"
Με την αρωγή της ΕΕΕ, μπορούν σε κάθε δήμο να αναλαμβάνουν δωρητές, ως ανάδοχοι, τη συντήρηση μνημείων.
Σημεία ομιλίας της Β' Αντιπροέδρου της ΕΕΕ, Δρ Ιωάννας Μάστορα:
- Στόχος της ΕΕΕ είναι η δημιουργία μουσείου και διεθνούς κέντρου μελέτης Εθνικών Ηρώων και Ευεργετών και Τεκμηρίωσης του θεσμού της ευεργεσίας και της χορηγίας, με βάση δεδομένων που θα περιέχει, το σύνολο των υποτροφιών που χορηγούνται από τα Εθνικά Κληροδοτήματα – Ιδρύματα για την ενημέρωση της μαθητικής, σπουδαστικής και ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και την πρόσβαση στο έργο ευποιίας όλων των κοινωφελών ιδρυμάτων, σε πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και προνοιακό επίπεδο.
- Έχει ήδη δημιουργηθεί ένα σύνολο διαδικτυακών εκπομπών για κάθε μεγάλη μορφή του Αγώνα, στις οποίες εξαίρετοι ομιλητές αναλύουν το έργο τους.
- Τα ονόματα των Αγωνιστών έχουν συγκεντρωθεί στο «Αρχείο των Αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης» το οποίο και περιέχει και πληροφορίες για τον καθένα εξ αυτών. Επίσης πολλά άλλα στοιχεία της περιόδου εκείνης (ανέκδοτα) έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες κατά καιρούς εκδόσεις που αποτελούν πλέον εθνικά κειμήλια από γενεάς σε γενεά.
Ιστορικό παραλειπόμενο:
Οι Φιλικοί είχαν αρχικά περιορισμένη επιτυχία. Οικειοποιούμενοι, όμως, μια παράδοση ορθόδοξων προφητειών για την ανασύσταση της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχαν τη στήριξη της τσαρικής Ρωσίας, κατάφεραν εν μέσω μιας κρίσης της εμπορικής ναυτιλίας, από το 1815 και εξής, να προσεταιριστούν τα παραδοσιακά ελληνορθόδοξα στρώματα.
Σημεία ομιλίας του καθηγητή Κων/νου Νιάρχου:
Ο καθηγητής ξεκίνησε την ομιλία του απευθυνόμενους στους – σχετικά – λίγους παραβρισκόμενους ως “…η μικρά ζύμη, η οποία όλων το φύραμα ζυμεί”. Επεσήμανε πως ο σωστός όρος για τον Αγώνα του ’21 είναι “Εθνεγερσία” και όχι “επανάσταση”, αφού δεν έχουμε την περίπτωση ξεσηκωμού μιας μερίδας του ιδίου λαού ενάντια σε μια άλλη μερίδα (π.χ. Γαλλική Επανάσταση).
Στη συνέχεια έδωσε το λόγο σε μία εκπαιδευτικό, η οποία αναλύοντας την προσωπικότητα του Κολοκοτρώνη, επεσήμανε:
- Είναι αυτός που αποκάλεσε τους απλούς χωρικούς ως “πολεμιστές” στο Βαλτέτσι και στα Δερβενάκια, όταν φοβήθηκαν και επέστρεφαν στα χωριά τους μπροστά στην υπεράριθμη στρατιά Οθωμανών. Σε αυτόν αρμόζει ο τίτλος του Εθνάρχη.
- Το 1823, κατά το 3ο έτος του Αγώνα βιώνουμε τον εμφύλιο πόλεμο, που ο Εθνικός Ποιητής χαρακτηρίζει ως “φοβερό και πολυδάκρυτο σκήπτρο της διχόνιας που παρουσιάζεται σε όλους θελκτικό”. Ο Κολοκοτρώνης μιλώντας στην Πνύκα είπε πως “αν η ομόνοια του 1ου έτους είχε διατηρηθεί, ίσως να είχαν φτάσει ως την Κων/λη” και κατέστησε τη διχόνοια ως υπεύθυνη για την καθυστέρηση της ευόδωσης των εθνικών υποθέσεων.
Αναφερόμενος στους μαθητές, είπε: “Σε σας μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο που εμείς ελευθερώσαμε”.
